Daenelia

Monty Python’s Life of Brian was een controversiele film. Een komische film over de messias, ook al heette hij Brian, werd niet door iedereen gewaardeerd. Maar deze oude film is nu veel minder heftig! En, naar mijn mening, nog steeds erg leuk.

Brian, geboren in een stal

Het begint met de geboorte van een jongetje in een stal. Drie mannen bieden geschenken aan, aan zijn moeder. Die is daar wel blij mee, maar al snel blijkt dat de mannen bij de verkeerde kribbe staan. Ze grissen hun kadootjes mee, naar een stal die baadt in het licht van een heldere ster. Snap je?

Brian blijkt steeds nét voor of achter dat andere jongetje aan te lopen. Maar Brian heeft zijn eigen verhaal te vertellen. Het zijn die Romeinen, die zijn thuisland bezetten, waar hij alle schuld aan geeft. En hij vindt medestanders die verzet plegen tegen de Romeinen, die echt nooit iets goed hebben gedaan. Nou ja, waterleidingen. En verharde wegen. Maar verder: Romeinen, ga naar huis!

Python Humor

Life of Brian is uit dezelfde humor gesneden als The Meaning of Life en Monthy Python and the Holy Grail. Monty Python’s Flying Circus was oorspronkelijk een tv-serie op BBC. De humor was absurd, oneerbiedig en ontzettend verfrissend en anders. Het team van Python bestond (bestaat) uit onder andere John Cleese, Michael Palin en Graham Chapman. Zij schreven samen scripts en voerden die ook uit. Life of Brian heeft wel een doorlopend verhaal, maar er zitten ook absurde stukken in. Het was moeilijk om de film te maken, omdat bijna niemand geld wilden geven voor een film die zo gevoelig lag, toen. Maar het lukte met hulp van een Beatle, George Harrison.

De humor van Python overleefde de tand des tijds goed. Er is een mix van simpele humor, gelaagde humor en ook een beetje slapstick. Nergens is de humor vastgezet op iets wat destijds actueel was. Of in ieder geval: die ondanks dat toch tijdloos aanvoelt.

Het verhaal loopt lekker door. De losse scenes voelen als één geheel. Het is daardoor ook afwisselend. Elk lid van Python speelt meerdere rollen. En, heel knap, die 40 rollen of zo, zijn wel heel verschillend. De Pythons waren (zijn) heel goed in typetjes neerzetten.

Verboden te zien!

De film heeft lang op de lijst gestaan van verboden films. Gelovige christenen voelden zich gekrenkt, omdat de film het kritiekloos aanhangen van een geloof wel een beetje op de hak neemt. Als je de film nu ziet, dan valt dat wel mee. En dat komt ook omdat alle mensen wat minder kritiekloos zijn geworden. Het is niet meer zo dat je klakkeloos aanneemt wat een ander zegt dat je moet geloven, toch?

Het enige dat een modern publiek misschien opmerkt is dat er zo weinig vrouwen meededen. Er is één belangrijkere rol die door een jonge vrouw gespeeld wordt. De rest van de (komische) vrouwenrollen worden door de pythons gedaan. In een andere tijd waren er misschien wél vrouwelijke pythons geweest. Dit is een vand e dingen die gedateerd is.

Uitsmijter aan het einde van de film

Misschien is dit een beetje een spoiler … dus lees verder op eigen initiatief. Aan het einde van de film vindt er een grote afrekening plaats. Een aantal personages worden aan het kruis gehangen – op een vriendelijke manier en zonder bloederige toestanden. En dan komt de uitsmijter: een liedje – heel vrolijk, gezongen door de stervenden aan het kruis.

Always Look on the Bright Side of Life. Kijk vooral naar de zonnige kanten van het leven, anders is het té triest. Het is een viering van het leven voor de dood en niet van de belofte van een mooi leven ná de dood. Iets om over na te denken.