Daenelia

Alweer een fantasy-tekenfilm! Maar met een twist. Heel veel twists. Van de makers/bedenkers van The Simpsons en Futurama is dit weer een komische tekenfilm die niet per sé voor kinderen is. Er is overlap met de stijl en de humor, maar Disenchantment is ook heel erg zijn eigen ding.

Er was eens een prinses …

Tiabeanie is een prinses die in Dreamland woont. Ze ergert zich aan het feit dat ze moet trouwen met een prins, die ze helemaal niet ziet zitten. Ze ontmoet Elfo, een elf, en Luci de demon. Samen feesten ze en Beanie komt al snel dronken thuis, zoals wel vaker. Ze is geen delicate, slimme of elegante prinses. Ze heeft al een hekel aan haar stiefmoeder, haar stiefbroertje is vervelend en ze wil gewoon lol maken.

Vijf seizoenen lang dwaalt Beanie door Dreamland en de aangrenzende fantasie-landen. Steeds is er weer een probleem wat ze zelf veroorzaakt heeft. Of het is iets wat Elfo gedaan heeft. Of Luci stookt weer eens iets op. En soms is het en gebeurtenis waar niemand op bedacht is geweest! Toch probeert Beanie het op te lossen en het juiste te doen. Ze groeit dan ook echt, anders dan de eeuwige kinderen uit The Simpsons die altijd en eeuwig kind blijven, zelfs na 30 jaar.

Stereotype fantasy

Er zijn dus veel clichés en stereotype fantasy typetjes, maar alles wordt ook steeds onderuit gehaald. Wat wel de kern is van alle seizoenen is dat de band tussen Beanie en haar vader de koning belangrijk is. Een beetje zoals de vader-dochter relatie in de D&D film ook zo centraal was voor het verhaal. En dat is wel heel leuk, in een genre waar vrouwelijke personages al vaak onderbelicht zijn.

Maar wees gerust: er zijn genoeg fantasy-figuren. Elfo en de andere elven bijvoorbeeld. Ze zijn klein en maken snoepgoed. En Luci is een demon uit de onderwereld. Maar we komen ook tovenaars tegen, zeemeerminnen, betoverde varkens en heksen. En we komen er ook achter dat er een Elvenland is – Elfwood. En er wordt een uitstapje gemaakt met een steampunk-verhaal in Steamland, waar er geen magie is maar ‘stience’ – een soort van magische wetenschap.

Humor

Hoewel het een comedy-serie is en er echt wel humor in zit, is het ook een tv serie vol avontuur. Dat combineert prima. Er zitten ook veel verwijzingen in naar bijvoorbeeld Futurama en The Simpsons, omdat het allemaal in hetzelfde universum speelt. Je hoeft de andere series niet te kennen, want ook zonder het herkennen van die verwijzingen gebeurt er genoeg in de tekenfilm.

Disenchantment is een versie van een sprookjesland zoals we dat nergens anders zien. Het is geen ‘Shrek’, en het is geen Disney film. Het is een doorlopend verhaal, dus je moet de afleveringen wel op volgorde kijken om de draad te kunnen volgen. De personages groeien en veranderen, wat wel wat meer eist van de kijker dan in de gemiddelde sitcom, waar nooit iets verandert. Ik heb er van genoten en met 50 afleveringen in totaal is het een mooi afgemaakte serie.