Daenelia

Reviews films, series, boeken en games

Zaterdagochtend #7: Bob’s Burgers

Na de avonturen van een vampierjager in Castlevania, schakelen we even over naar een wat gezelligere serie. Bob en zijn familie runnen een hamburgerrestaurant in een klein havenplaatsje. Lekker rustig, zou je denken. Maar gelukkig zijn er kleine en grote familieproblemen. Soms omdat de kinderen een briljant idee hebben; soms omdat de volwassenen ook niet helemaal helder denken. Een fijne cartoon-serie voor tussendoor.

Bob, Linda en de kinderen

(Vroeger was Jan, Jans en de Kinderen een van mijn favoriete strips. En misschien dat ik daarom ook zo van tekenfilms hou die over families gaan.)

Bob en Linda zijn al een poosje getrouwd. Bob is een nuchtere man, behalve op Thanksgiving. Linda is een emotionele vrouw, die alles lief en schattig vindt en daardoor ook best vaak de kant van de kinderen kiest als zij iets ondoordachts willen doen. Linda ziet altijd alles positief, ook als er geen reden voor is. In tegenstelling tot Bob, dus. Hij bemoeit zich liever nergens mee en bakt liever gewoon hamburgers en braadt kalkoenen. Toch laat hij zich elke keer weer meeslepen door Linda en de kinderen.

Naast de hamburgertent en de vaste gasten, spelen veel afleveringen ook op school. De drie kinderen van Bob en Linda zitten op dezelfde school en trekken daar ook veel met elkaar op. Misschien omdat ze weinig andere vrienden hebben? Niet dat Tina, de oudste, dat niet wil: zij heeft een oogje op bijna elke jongen in haar klas. Gene, de middelste, is wel echt een buitenbeentje, maar vindt daardoor ook eerder aansluiting bij kinderen die ook niet helemaal binnen de hokjes op school passen. En de jongste, Louise, is ofwel een slimme meid ofwel een crimineel mastermind in opleiding. Laten we het houden op dat ze de slimste van de drie is. De school geeft natuurlijk heel veel opties voor verhalen rond de kids.

Humor en herkenbaarheid

De gebeurtenissen in Bob’s Burgers zijn herkenbaar, of tenminste: de reacties van de personages zijn herkenbaar. Want er gebeuren soms wel absurde dingen. Niet zo gek, dat je uit het verhaal gegooid wordt, maar wel verteld op een manier dat iets simpels als huur betalen aan je huisbaas een rare bedoening wordt. Bijvoorbeeld als de kinderen een bedrijfje mogen beginnen op school, als onderdeel van het curriculum. Ze besluiten een houten bordje met wiebeloogjes te maken en dat is een hit bij de scholieren. Maar dan wordt alles een beetje uitvergroot. Er is geen budget voor de onderdelen die ze nodig hebben en de winst die ze maakten is al opgegaan aan limonade voor het management. Juist.

Ik denk dat je al snel kunt zien wie de Bob en wie de Linda is in je eigen omgeving. Of wie de Gene is, of de Tina. Ik hoop maar dat je geen Louise in je omgeving hebt, hoewel zij mijn favoriete personage is. Zolang ze maar fictie is. De humor ligt gelukkig niet alleen in de herkenbaarheid, maar vooral in de interactie tussen de verschillende personages. En omdat het om een hamburgertentje gaat is er veel ruimte voor extra personages die binnen kunnen lopen. De terugkerende personages zijn ook niet statisch, maar je leert steeds iets meer over hun achtergrond. Daardoor blijft het verrassend.

14 seizoenen en een film

Bob’s Burgers draait nog niet zo lang mee als The Simpsons (34 seizoenen). Maar met 14 seizoenen en 271 afleveringen is het geen ‘binge-in-een-weekend’ serie. Wat ons opvalt, is dat de afleveringen heel sterk blijven. Echt teleurstellende afleveringen hebben we nog niet gezien. De standaard-kwaliteit van de verhalen is gewoon goed en dan heb je af en toe briljante momenten of hele goeie afleveringen. Ook zijn er veel leuke gastrollen. En omdat het een tekenfilm is, moet je altijd even nadenken of je de stem herkent … of dat je pas bij de aftiteling ziet wie er ook meedeed.

De film hebben we nog niet gezien, maar die lijkt me ook leuk. Volgens mij is het niet nodig om de film te zien om de serie te volgen. De film speelt sowieso pas later. Voorlopig hebben we genoeg aan de serie. Het zal wel niet bij alleen op zaterdagochtend blijven, want er zijn zoveel afleveringen dat we vast wel eens tussendoor, bij de lunch, een aflevering kijken (yay voor het thuiswerken!).

,

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *