Anime: het zijn ook maar gewoon tekenfilms. En deze serie was een hele lange tijd mijn favorite voor de zaterdagochtend. De serie is gebaseerd op een manga reeks (stripboekenserie). Het gaat over een jongen met superhelden-krachten die een zo normaal mogelijk leven wil leven. Maar hoe doe je dat als je ook nog eens ongewild gedachten kan lezen? Hoe kom je dan normaal je schooltijd door?
Geboren als Superheld
Saiki is een Japanse jongen die geboren is met speciale krachten. Hij is nu puber en gaat gewoon naar een Japanse middelbare school. Daar probeert hij zich zo normaal mogelijk te gedragen. Zijn ouders zijn, zoals alle ouders van pubers, naief en dom (in de ogen van een puber). Op school probeert hij zich op zichzelf te houden, want vrienden zouden hem kwetsbaar maken. Oh, had je nog niet door dat het allemaal ook nog eens metaforen zijn voor de puber-ervaring?
Helaas is zijn onverschillige houding nou juist aantrekkelijk voor het meest populaire meisje van de klas, nee – van de school. Zij kan zich niet voorstellen dat Saiki niet voor haar zou vallen! Want ze is de mooiste en meest aanbeden van alle meisjes. En dan is er ook de niet zo snuggere Nando. Hij adopteert Saiki als vriend. Nando ziet niet dat Saiki geen vriendschap wil. Toch werkt de vriendschap.
Vaak gebruikt Saiki toch zijn krachten om zijn leven iets makkelijker te maken. Om de tijd terug te draaien, of onzichtbaar te worden, of teleporteren als hij geen zin heeft in een confrontatie. Want het leven van een puber is gewoon lastig en er gaan heel veel dingen niet zoals je wilt. Welke puber zou niet deze krachten willen?
Japanse humor
Er is zoiets als Amsterdamse humor en Britse humor. En ik geloof dat er ook zoiets is als Japanse humor die je terug ziet in deze serie. Humor is vast cultureel bepaalt. Maar ook weer niet zo specifiek dat je het niet kan begrijpen als de cultuur zo anders is. En ik zie de humor van de serie wel in. Juist omdat het over een gedeelde ervaring gaat als puber-zijn. Dat het schoolsysteem anders is, dat de manier van leven anders is, dat maakt niet uit.
Doordat het een tekenfilm (of manga) is, is er ruimte voor absurde situaties. In een live-action serie zou dat minder overtuigend kunnen zijn. Een van de schooljongens heeft in zijn hoofd het waanbeeld dat hij een held is in een science fiction film. Dat wordt zo grappig neergezet dat je soms ook echt gelooft wat hij over zichzelf gelooft. Maar je weet dat hij gewoon een doorsnee jongen is, die net iets te geobsedeerd is met manga/anime series. Ik ben heel benieuwd of dat in een live action versie ook zo mooi wordt verbeeld.
Pubers!
Als volwassene vind ik de serie leuk omdat ik herken hoe het soms is om puber te zijn. En ik wil die jaren ook echt niet overdoen, en al helemaal niet in deze tijd. Maar ik denk dat voor tieners van vandaag deze serie ook heel leuk is. Wat ik me kan herinneren van mijn tijd als puber is dat je ergens ook wel weet dat je absurde dingen doet, juist omdat je pubert. Het is een soort van dubbele waarneming die je misschien nooit meer op latere leeftijd hebt (hoop ik). Maar misschien denk je juist van jezelf dat je niet pubert, maar dat alleen andere dat doen. Dan is de serie ook leuk, want dan kun je lekker lachen om andere pubers.
Er zit natuurlijk ook een science fiction kant aan de serie. Dat kan niet anders als het over bovennatuurlijke krachten gaat. Het is dus zeker een science fiction serie. Het gaat tenslotte wel over een superheld! En die zijn altijd populair.
Leave a Reply