Misschien weet je dat we (mjn gozer en ik) best wel veel spelletjes spelen: bordspellen, D&D, maar ook console-spellen. Castlevania is een spellen-serie en deze Netflix cartoonserie is gebaseerd op het derde deel daarvan. Computerspellen hebben niet altijd een rijke verhaallijn, maar van Castlevania is een echt mooie cartoonserie gemaakt, met een rijke historie aan ‘lore’ (de achtergrond en fictionele feiten die het verhaal ondersteunen). Het helpt natuurlijk ook dat Castlevania leunt op de verhalen over vampieren en Dracula.

Dracula en Roemenië

Eerst de verwarrende achtergrond van Dracula. Je hebt de historische figuur Vlad Tepes in Roemenië, Elizabeth Bathory in Hongarije en Dracula in Whitby, VK – en dan Roemenië. De combinatie van historische gebeurtenissen en de fictie die Bram Stoker bedacht rond Dracula maken de vampier-mythes zo sterk. Maar dat het ergens in Roemenië begonnen is, daar zijn de Roemenen het wel over eens. Tepes was een moordende legeraanvoerder die zijn vijanden gruwelijk afslachte. En Elizabeth vermoorde blijkbaar heel veel jonge meisjes zodat ze ofwel een bad kon nemen in bloed ofwel het bloed in een wijnkelk kon doen. Dracula is een fictief monster, een demon die de gedaante van een mens aannam of van een vleermuis. Hij kon alleen in leven blijven wanneer hij bloed dronk van mensen. Fijn, he? *bibber*

“Truth is stranger than fiction” (de waarheid is vreemder dan fictie) zegt men wel eens. Die basis in echte personen en gebeurtenissen kan een verhaal zo overtuigend maken. Maar Castlevania is echt wel een stukje meer bizar. Zo zijn er meerdere monsters en demonen, zijn er ook heel veel slechte mensen die gruwelijkheden uitvoeren en daardoor ook bovennatuurlijk sterke helden nodig. En helden zijn alleen interessant als ze ook een klein of groot foutje hebben in hun karakter. En daar komt Castlevania goed mee aan.

Helden komen in veel verschijningen

Kijk naar Trevor Beaumont, een nazaat uit een legendarische familie die altijd al op monsters jaagde. Trevor is een beetje aan lager wal geraakt. Hij drinkt, is sarcastisch en vooral teleurgesteld in de wereld, die hij ook niet langer wil redden. Ja, het is geen kinderserie, he. Natuurlijk is zijn goede inborst de reden dat hij toch een jong meisje en haar familie redt. En samen met dat mooie meisje gaat hij toch weer op zoek naar zijn oude vijand Dracula.

En Dracula is juist weer een getormenteerde ziel die de grote liefde van zijn leven verloren heeft. Hij heeft een zoon, Alucard, die half demon/half mens is. Is Dracula slecht of goed? Is Alucard goed of slecht? En zijn er meer vampieren en monsters? Hoe dan ook, er is genoeg te doen voor een monster-jager en zijn sidekick die magische krachten heeft. Genoeg om 32 afleveringen mee te vullen én een opvolging in een nieuwe serie cartoons te rechtvaardigen.

Drama, romantiek, monsters

De serie zit vol met drama. Trevor heeft zijn familie-eer hoog te houden en is ook eigenwijs. Er zit romantiek in, zoals in de liefde van de onsterfelijke Dracula en zijn sterfelijke vrouw. En er zijn heel, heel veel, monsters. Monsters in de vorm van demonen, monsters zoals de vampieren clans, maar ook menselijke monsters die het leven van gewone mensen onverdraagzaam maken. Soms lijkt het heel zwart/wit in goed-fout proporties en soms zit het in kleine details waardoor iemand een beslissing neemt om wel of niet de juiste beslissing te nemen.

De stijl van de cartoon Castlevanian is mooi, vind ik. Ik hou wel van de animatiestijl. Het is donker, maar dat hoort bij demonen van de nacht. Het is gelukkig allemaal getekend, want de hoeveel bloed, ingewanden en losse ledenmaten is groot. Ik heb er geen nachtmerries aan overgehouden, maar ik kan me voorstellen dat het nét iets te veel is. Het is, zoals ik al zei, ook echt geen kinderserie. Maar het feit dat het over vampieren gaat zou dat al moeten aangeven … Maar voor volwassenen? Echt een mooie serie.


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *