Daenelia

In de herfst krijg ik vaak ineens zin in een films waar ik normaal niet warm (of koud) van wordt: romantische films. Het liefst ook nog een beetje tranentrekkers. Moulin Rouge is dan ook een van mijn favourite herfstfilms: muziek, humor, maar ook romantiek en liefdesverdriet. Zet mij maar op de bank, onder een warm dekentje, chihuahua tegen me aan en een kop thee (citroen!) binnen handbereik.

Eind 19de eeuw: artistieke revolutie

De film speelt zich af tijdens een modernisering van de kunsten. Art Nouveau komt op, er zijn experimenten met schilderkunst en het voelt alsof er een wilde bohemische wind waait in Europa. In die omstandigheden rond de eeuwwisseling komt een jonge schrijver/dichter aan in Parijs om die vrije artistieke beweging mee te maken. Op zoek naar spanning en avontuur belandt hij bij de Moulin Rouge in Parijs, waar hij al snel valt voor de mooie courtisanne Satine. Maar Satine is verbonden aan een rijke hertog die haar niet wil delen. Ah, Liefde! Overwint de liefde alles?

Het verhaal is romantisch en tragisch, met genoeg grappige noten om de spanning te verlichten. Maar het is vooral een visueel spectakel gecombineerd met een overdosis aan muziekale hits. Dit is een film die je de eerste keer ook gewoon over je heen moet laten komen, zonder al te veel te willen begrijpen. Je zult dingen missen die je pas de tweede of derde keer opmerkt en dat is prima! De film duurt net iets langer dan twee uur en dat is prima te doen, als je maar lekker onderuitzakt met die kop thee.

Muziek in Moulin Rouge

Het is misschien geen verrassing dat ik films met muziek erg leuk vind. In Moulin Rouge gebruik de regisseur veel bekende hits van de jaren 70 en 80. De teksten van de liedjes passen goed bij de uitgekozen scene’s en daardoor krijg je een musical-gevoel. Er is maar één origineel nieuw liedje in de film, ook leuk. Eén van de leukste muziekale scenes is waarin Like a Virgin (Madonna) gebruikt wordt om de hertog af te leiden. Het is een grappige dansscene, waar een donker en eng randje aan zit. Het is vast geen verrassing dat de hertog een eng mannetje is. Door dat liedje wordt hij nog een stukje enger.

Het was wel een verrassing dat Ewan McGregor, die de mannelijke hoofdrol speelt, zo leuk kon zingen. Zijn versie van Elton Johns liedje Your Song is heel lief en onschuldig. Maar ook Nicole Kidman (zij speelt Satine) gaf alles in haar uitvoering van One Day I’ll Fly Away, zo’n mooi nummer over het willen wegvliegen uit een rotsituatie. Zeker omdat haar rol veel afhangt van nogal dramatisch over-acteren en in dat liedje komt Satine zo dicht bij zichzelf. Mooi en het breekt je hart.

Wild, groots en dramatisch

Als een herfststorm komt deze film aan. Nu snap ik waarom ik de film dus graag in de herfst kijk. Het is een film die niet iedereen zal bekoren. En soms wil je gewoon een rustige, kalme film, die heel simpel een verhaal verteld en dan ben je klaar. Mouline Rpuge stormt nog na in je hoofd als je de film gezien hebt. Je ziet de kleuren net iets levendiger, je droomt net iets romantischer en je beseft dat het leven te kort is om geen risico’s te nemen.

Als je deze film leuk vindt, dan raad ik je ook aan om Romeo+Juliet te kijken, van dezelfde regisseur. Dat is meer een zomerfilm, maar heeft dezelfde intensiteit en gaat ook over liefde en tragedie. En ja, ik hou dus niet van romcoms, maar kan goede romantiek best goed trekken. En niet alles hoeft altijd goed af te lopen, toch? Toch?