Dungeons & Dragons is tegenwoordig weer erg populair als spel. Je speelt een personage in een team, met een spelleider die je team voor de grootste uitdagingen zet. Daaruit krijg je een verhaal en het lijkt zo eenvoudig om die bouwstenen te gebruiken om een mooi avonturenverhaal te verfilmen. Maar dat is nooit echt goed gelukt. Behalve dan een cheesy kindertekenfilmserie. Ik stapte dus ook wel met weinig verwachtingen de bioscoop binnen toen wij, als D&D spelers, de film D&D: Honor Among Thieves gingen zien.

Humor helpt veel

Het viel mee, zal ik meteen maar verklappen. En dat komt omdat deze film zichzelf tegelijk niet en wel serieus neemt. Andere pogingen namen het té serieus en dachten een episch verhaal te moeten vertellen, waarbij het enige hoogtepuntje was dat de bad guy in de film volledig over-de-top acteerde. Maar hier bij Dungeons & Dragons: Honor Among Thieves was de humor oprecht en herkenbaar uit spelsessies. Een spel is namelijk alleen echt leuk als een speler ook de humor kan inzien van de acties en gebeurtenissen rond het personage. Een volleerde held spelen is namelijk dodelijk saai.

In de film volgen we een team met niet-echt helden. Het zijn opportunisten en dieven die niet altijd het juiste doen of overal goed in zijn. Zie je: D&D is een spel, maar het is nu niet meer een spel waarbij je ‘wint’. Je hoopt gewoon dat je personage het overleeft. Bij deze groep vraag je je dan ook af of iedereen het wel gaat halen tot het einde van de film. Ik verklap niks, maar echt competent lijken ze niet te zijn. De bard die alleen aan zichzelf denkt, de magiër die bijna geen toverspreuken kent. Gelukkig hebben ze veel geluk en is de film niet na een kwartier klaar en over. Total Party Kill is niet aan de orde (TPK is een term die gebruikt wordt als een spel uitloopt op de dood van alle personages …)

Acteurs van naam

Er was meer dat me tegenhield om hoge verwachtingen te hebben van de film. Ik ben niet zo’n van van Chris Pine. Hij was niet overtuigend in de nieuwe Star Trek films (maar er zijn blijkbaar maar weinig acteurs die Kirk echt goed doen: Shatner en Paul Wesley doen het prima). Zijn bijdrage aan Wonder Woman maakte die film nog saaier en ik kan me verder geen films met hem herinneren. Maar … hij is dus meer dan prima in deze film. Hij heeft een komisch talent dat zijn acteerskills beter uit laten komen. Ja, ik ben bijna fan geworden!

Daarnaast speelt Michelle Rodriguez een personage die zo met mijn D&D character zou kunnen rollen. En ik geef toe: ik kreeg er het idee om voor mijn personage een brandende oorlogsbijl te wensen (en die heb ik van de DM ook gekregen!). En ik had nooit gedacht dat ik Hugh Grant ooit in een fantasyfilm zou zien spelen (hoewel ik het had kunnen vermoeden toen hij in Cloud Atlas opdook). De prestaties van de acteurs zijn goed, maar vooral omdat je ook kan zien dat ze het gewoon leuk vonden om te doen.

Geen fans, toch een leuke ervaring

Maar is de film ook leuk voor mensen die nog nooit D&D gespeeld hebben en ook niet van plan zijn om dat ooit te doen? Ja. Als je van fantasy houdt, dan is dit gewoon een leuke en grappige film. Ik denk bijvoorbeeld aan fans van Harry Potter (maar dan wel ouder dan 12 jaar). Of als je veel fantasyboeken leest. Want hoewel je als D&D fan veel extra uit de film haalt, mis je niks als je die dingen niet opmerkt. Het verhaal is solide, maar niet al te diep gelaagd. Je kunt er dus lekker bij ontspannen en je geen zorgen maken over mogelijke plotgaten. Neem het zoals het komt en geniet van de humor (en sta daar ook open voor).

Dan de ietwat serieuzere noot: wat mij persoonlijk aansprak was dat een groot deel van het plot over een vader-dochter relatie gaat, wat ook nog eens echt aanvoelt. Er zijn niet zoveel films over vaders en dochters, zeker niet in dit genre. Maar het is een trend (zie ook The Witcher). Het is daarom leuk om te zien dat het eindelijk niet meer gaat over zoons die zich aan hun vader willen bewijzen, of vaders die hun zoon kwijt zijn. Maar een vader die zich aan zijn dochter ontrekt omdat hij denkt dat ze zonder hem beter af is. Of hij beter af is zonder haar. En dat daar verdriet aan ten grondslag ligt. Maar, nogmaals, echt heel diep gaat dit niet, hoor. Je kunt nog steeds lekker ontspannen. En misschien is dit wel een goeie fim om met je vader te kijken.

Tip: kijk ook eens Vox Machina!

Deze film is ten tijde van schrijven te zien bij SkyShowtime